آئین مستان

با دل بی قرار می گم آقا

به سوی این دیار نیا نیا

تو دلم یه دنیا حرف بی جوابه

غصه ی دل من کودک ربابه

بخاطر دل رقیه ات نیا نیا نیا نیا

نزار بره زینب اسارت نیا نیا نیا نیا

وای وای وای وای

میون شهر غم چه بی کسم

برای غربتت دلواپسم

اینجا حرف مردم،حرف تیر و نیزه است

شهر کوفه پر ازدیده های هرزه است

نزار رقیه بی بابا شه نیا نیا نیا نیا

پای کسی تو خیمه وا شه نیا نیا نیا نیا

وای وای وای وای

نمی دونی که این حرامیا

برا حرم دارن چه نقشه ها

روی نیزه با سنگ،می زنن سرت رو

می زدن تو بازار،حرف دخترت رو

حرمتتو میشکنن آقا نیا نیا نیا نیا

تو رو قسم به جون زهرا نیا نیا نیا نیا

وای وای وای وای

کی می دونه؟ شاید امسال برای ارباب بمیرم

کی میدونه؟ شایدم تشنه و بی آب بمیرم

کی میدونه؟ شاید امشب شب اول٬ میون سینه زدن

کی میدونه؟ یا که فردا شب دوم پیش پاهای حسین

کی میدونه ؟ تو خرابه٬ شب سوم تو عزای گل زیبای حرم

کنار تشت طلا

شایدم بی پر و زخمی زیر آفتاب بمیرم

کی میدونه؟ شاید امسال برای ارباب بمیرم

کی میدونه؟ شایدم تشنه و بی آب بمیرم

کی میدونه؟ شب چهارم شب اشک پسرای دختر شیر خدا

کی میدونه شب بعدش٬ شب گریه برای یادگارای مجتبی

کی میدونه شاید از شرم نگاه مادری

از صورت کبوتری

که مونده توی گهواره

مادری که شیر نداره

تو محرم خوبه مردن٬ اگرم خواب بمیرم

کی میدونه؟ شاید امسال برای ارباب بمیرم

کی میدونه شاید از داغ علی اکبر عشق

 امیر خیبر عشق

شاید از داغ و غم و اشک عمو

شاید از غصه آبی که می ریخت از سپر و مشک عمو

کی میدونه شاید از غصه و سقا علم

شاید از داغ حرم

شاید از داغ دو دستی که گرفت

بوسه از داغی لبهای حسین

مولا حسین جان

آواره ی کوچه ها

لبریز ذکر و دعا

دنبال قدری وفا

دلشوره دارم

دل بی قرارم

اینجا همه منتظرت هستند

تو بی وفایی همه یکدستند

واسه ی قتل تو کمر بستند

تنها پناهم

شد سوز و آهم

تو اِلتهابم

تشنه ی آبم

درد غریبی

 میده عذابم

مولا حسین جان

سلام آل یاسین

سلام آل طاها

 به سالار زینب

حسین جان

یا ثارالله و بن ثاره

از عشق تو ما آواره

 برای تو میگریم

برای تو میسوزم

برای تو میمیرم

 حسین مظلوم یا مولا

هلال غم دمیده

امیر سر بریده

دوباره محرم رسیده

مشکی پوشم این دو ماه و

کاش ببینم قتله گاه و

 محرم شد سر مستم

به این شبها دل بستم

که میگیری تو دستم

 حسین مظلوم یا مولا

سفیر مولایم، اسیر غم هایم

میان کوفه خدا،  بی کس و تنهایم

مردم کوفه مهر و وفایی به دل ندارن واااای

به راه زینب با مشتی از سنگ چشم انتظارن واااای

دو دست من، بسته روی دارم

ز کینه ها، تشنه، جان سپارم

به یاد زینب، بی قرارم

میا میا کوفه ای حسین جان

به کوفه بشنیدم، ز حنجر و خنجر 

یکی با خنده میگفت، ز غارت معجر

بگویمت من پسر عمو جان به آه و ناله واااای

جان عزیزت نیار به همرات طفل سه ساله واااای

دلهره ام، از قحطی آبه

 غصه ی دل، کودک ربابه

برای قافلت، دل کبابه

میا میا کوفه ای حسین

شده دگر وقت، عزای شاهنشاه 

بزن به سینه بگو، امیری ثار الله

چشام میباره که از دوباره فصل غم اومد واااای

خدا میخونه تو عرش اعلا محرم اومد واااای

محرمت، دل غرق عزا شد

ببین حسین، دل وقف شما شد

 به عشقت، قلبم کربلا شد

میا میا کوفه ای حسین

شده دگر وقت، عزای شاهنشاه 

بزن به سینه بگو، امیری ثار الله

چشام میباره که از دوباره فصل غم اومد واااای

خدا میخونه تو عرش اعلا محرم اومد واااای

محرمت، دل غرق عزا شد

ببین حسین، دل وقف شما شد

 به عشقت، قلبم کربلا شد

میا میا کوفه ای حسین جان

دوباره بیرق عزا در انتظار خانه هاست

در انتظار خانه ها دوباره بیرق عزاست

دوباره عطر و بوی بی قراری است که در نسیم کوچه هاست

و در میان خانه ها و کوچه های مه گرفته خانه ایست

که شعبه ای زعرش کبریاست و سالها و سالهاست

در این سئوال بی جواب مانده ایم خانه ی دوست کجاست

کجاست رواق منظر نگاهم آشیانه شماست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی شماست

بیا به هیئت خصوصی دلم، که روضه خوان آن خداست

دوباره بیرق و علم کتیبه های محتشم

دوباره شور و عشق و اشک، دوباره ماجرای مشک

دوباره پرسشی که سالهاست با دل آشناست

خانه ی دوست کجاست

به اسم رب الوفا

از مسلم نامه ای

به زاده ی مرتضی

آقا سلامٌ علیک

اما بعد از سلام

جانم فدای شما

ای نامه که می روی به سوی حسین

از جانب من ببوس روی حسین

کاشکی میشد که نامه ات پیک رهایی باشه

وقتی رسید به دستت هنوز یه راهی باشه

کاشکی میشد ببینی الان کجای کارم

شبیه یک غریبه تو کوچه ها آواره ام

اینجا دلی نمونده همه شبیه سنگند

به جز منو پسرهام همه تو فکر جنگند

یه حرفایی شنیدم که تو خبر نداری

کاشکی میشد حسین جان دخترتو نیاری

دلبر آشنا اینجا

مسلم شده آواره ی کوچه ها

غریب و تنها شدم

فردا هم می شوم

جانم فدای شما

ای نامه که می روی به سوی حسین

از جانب من ببوس روی حسین

به اسم رب الوفا

از مسلم نامه ای

به زاده مرتضی

آقا سلام علیک

اما بعد از سلام

جانم فدای شما

ای نامه که می روی به سوی حسین

از جانب من ببوس روی حسین

از قول من به عباس بگو که ای علمدار

تا می تونی سر راه مشک اضافی بردار

اونم باید بدونه دشمنا بی شمارن

حتی برا گلوی شش ماهه نقشه دارن

ای عزیز خدا، دستم بر دامنت

به سمت کوفه نیا

من از تو دورم ولی همراه نامه ام

جانم فدای شما

ای نامه که می روی به سوی حسین

از جانب من ببوس روی حسین